Τα βιώματα οι σκέψεις και τα συναισθήματα ενός γονιού με δυο ανάπηρα παιδιά. Όσοι μοιράζονται μια τέτοια σκληρή τύχη θα βρουν εκεί μια φωνή για όσα νιώθουν και δε μοιράζονται. Όσοι ευλογημένοι με υγιή παιδιά θα δουν τη ζωή τους ως γονιού με άλλο μάτι. Ισχύει αυτή η τρομερή κοινοτοπία… Δεν εκτιμάμε αυτό που έχουμε….
Εμένα με άγγιξε κι απ’ τις δυο πλευρές. Μεγάλωσα με έναν ανάπηρο αδελφό και γέννησα δυο υγιή παιδιά. Ζω με τη μητέρα μου και τον αδελφό μου στο ίδιο σπίτι και δεν μπορώ παρά να συγκρίνω.
Πριν κάποιους μήνες έγραψα ένα άρθρο για τους κυματισμούς που αφήνει η ζωή μας και τώρα νιώθω ότι πρέπει να γράψω για το Δημήτρη, για τους κυματισμούς που προκάλεσε η δική του ανάπηρη (;) ζωή κι αν θέλετε διαβάστε με προσοχή, γιατί του αξίζει.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου